52ᵃ, muſſy 37ᵃ a j., oplaczi 225ᵇ, praawy 143ᵃ a j., praawi t., prawy 145ᵃ a j., prawi 152ᵇ a j., proſſy 74ᵇ a j., razy 49ᵃ a j., nawraczy 33ᵃ a j., obraczy 233ᵇ) a 104 -m (biezijm 106ᵃ, drzzijm 43ᵇ a j., mnym 135ᵃ aj., nevſlyſſijm 232ᵇ, ſtogijm 75ᵇ a j., ſye ſtydijm 218ᵇ, newelijm 27ᵃ aj., zrzijm 17ᵃ a j., bydlijm 80ᵃ, czynijm 239ᵇ a j., cztym 143ᵃ a j., ſye nedywym 220ᵇ, zahradijm 237ᵃ, nehyzdijm 94ᵇ a j., chwalijm 15ᵇ a j., zewijm 5ᵇ, krotym 106ᵃ, wyluczijm 134ᵃ, myenijm 42ᵃ a j., mluwijm 234ᵇ a j., muſijm 80ᵇ a j., myſlijm 67ᵇ a j., obnowym 52ᵃ, naplnym 156ᵇ, ſye neprotywijm 70ᵇ, porazym 154ᵃ, radijm 60ᵃ, poſylijm 98ᵃ, oſtavijm 43ᵃ a j., ſwyedczym 190ᵇ, trapijm 57ᵇ, vtwrdijm 134ᵃ, zatynijm 50ᵇ a j., newazym 192ᵃ, wyerzijm 166ᵇ a j., wratijm 137ᵃ a j., obratijm 236ᵇ a j., vzdrawijm 89ᵃ), a ve skupení b) 4 -i , (rozvmyegy 14ᵇ a j., neznagi 134ᵇ) a 60 -m (rozvmyem 15ᵇ, nevmijem 68ᵇ, znam 135ᵇ atd.); – v listinách ze sklonku XIV. a počátku XV. stol., otištěných ve Výboru I, 1007–1060): já vyznávám dat. z r. 1384, r. 1386, r. 1398, dávám r. 1396, r. 1398, nesmiem r. 1400, rozumiem r. 1401, já sě vystřiehám r. 1402, prosím r. 1400, smluvím r. 1401, vedle: já vyznávaji r. 1384, porúčeji r. 1398, pravi r. 1396; v list. Oleš. otišt. v Jag. Arch. 12, 120–132: já wyznawam r. 1398, 1400, 1406 atd., wiznawam r. 1413, przychazyem r. 1413 atd.; – v NRadě (složené r. 1394 n. 1395 a dochované v opise z pol. XV) jest v a) tvarův -i 10 v 30 dokladech, tvarů pak -m 10 ve 45 dokladech; a v b) tvary -i 4 ve 4 dokladech a tvarů -m 5 v 8 dokladech; – v leg. Kat. (složené snad v pol. XIV a opsané ok. r. 1400) je v a) jen 3krát -m (ſlyſſym v. 462, já mnym v. 1323, p̃eſtraſſym v. 2702), v b) jen 4krát (ſlycham v. 117, zaklinam v. 567, hanyem v. 790, ſhowiem v. 793), a naproti obému něco přes 50 dokladů s -i; – v EvSeitst. jen 4krát -m a naproti tomu 50krát -i, a to v a) 43 -i i prawi Luk. 21, 32, prawy Mat. 11, 9 a j., czyny Jan. 1, 26 a j., wraczy Jan. 2, 22 a j., moſy Luk. 2, 49 a j., vczyny t. 18, 41 a j., polozy Mat. 22, 44, vzrzy Jan. 16, 22, mluwy t. 16, 25 a j., oſtawy t. 16, 28 a j.) a 3krát -m (vzdrawym Mat. 8, 7, cztym Jan. 8, 49, poſtym ſie Luk. 18, 12), a v b) 7krát -i (neznagi Luk. 1, 34, wyhanyegi t. 11, 20, dawagi t. 18, 12 a j., nehledagy Jan. 8, 50, chowagy t. 8, 55) a 1 -m (dawam Jan. 14, 27); – v Hlah. (z r. 1416) je tvarů -i a -m asi stejně; – v EvOl. (z r. 1421) na listech 1–20 je 35krát -m vedle 18 -i, a to ve skupení a) 15 -i (prawy Mat. 25, 45 a j., wyerzy Jan. 9, 15 a j., wyzy t. 9, 11, czyny 10, 38) a 31 -m (mluwym Jan. 8, 38 a j., czynym t. 8, 29 a j., ſudym t. 5, 30 a j., wyhonym Luk. 11, 18 a j., prawym Mat. 18, 18 a j., cztym Jan. 8, 49, ſlyſſym t. 5, 30, zahubym t. 8, 11, uſtawym t. 2, 19, wydym t. 9, 25, ſwyedczym t. 8, 16, chwalym t. 8, 54, proſſym t. 17, 9, nawratym Luk. 11, 24, moſſym t. 2, 49, odpuſtym t. Mat. 8, 21), a ve skupení b) 3 -i (já dyelagy Jan. 5, 17, já nehledagy t. 8, 50, chowagy t. 8, 56) a 4 -m (dawam Jan. 5, 31 a j., znam t. 10, 27); – v EvTřeb. (z 1. pol. XV) jest -i jen u tří sloves ve skup. a) (wierzi Jan. 11, 27, prawi Luk. 2, 10 a j.,