poběženie, -ie n.; k poběhnúti/pobiehati
útěk („poběh“ 1): vida Lizias svých pobyezenye BiblMuzSZ 1 Mach 4,35 (utiekanie ~Pad) fugam; učinil [vrátivší se vyhnanec], jakž byl v tom svém pobiezeny matcě boží…slíbil PasMuzA 579 ║ Nemrim pobiezenie nebo přestúpenie VýklHebrL 216a profugium odpadnutí (sr. otpásti 6)